در دهه ۷۰ که پایه حقوق کارمندان کمتر از ۵هزار تومان بود، برای هر عمل توبکتومی ۳۵۰۰ تومان به پزشکان پاداش می‌پرداختند و برخی پزشکان در ماه مبلغی حدود ۲۰۰هزار تومان از بابت انجام توبکتومی دریافتی داشتند!
به نقل از پارسی پیام ؛ مرحوم علامه محمد‌حسین حسینی طهرانی(ره) با نگارش و تدوین کتاب “کاهش جمعیت ضربه‌ای سهمگین بر پیکر مسلمین” از نخستین افرادی بود که به اجرای سیاست‌های کاهش جمعیت در دههٔ هفتاد واکنش نشان داد؛ وی در بخشی از این کتاب با اشاره به پاداش‌هایی که برای عقیم‌سازی مردم به پزشکان تعلق می‌گرفت، می‌نویسد:
این پول‌ها که برای این مصارف مصرف می‌شود، این انجمن‌ها، این سمینارها، این هیاهوها، این ایجاد وحشت‌ها و دهشت‌ها در مردم همه و همه از صندوق جهانی پول است که به‌رایگان در اختیار امت قرار می‌دهند؛ اینها از همان صهیونیزم‌ها و یهودی‌هایی است که حساب یک شاهی و یک قران آن را دارند و اینها که صرف می‌کنند و برای ارسال آمپول‌های گرانقیمت، باکی ندارند و واهمه‌ای به خود راه نمی‌دهند، برای صرف در منویات خود آنهاست نه مصالح ما.
و لهذا اصولاً این دکترها، مهندسین و کارگردانان خودفروخته در سمینارها و نشست‌های خود یک نفر از غیر خودشان را راه نمی‌دادند تا آنچه خودشان می‌خواهند اجرا و عملی کنند نه آنچه مصلحت واقعی مردم اقتضاء دارد؛ در این صورت نه‌تنها از آیات عظام نظری نمی‌گیرند بلکه چنان خود را دور می‌دارند که صدای پایشان را هم آن آیات احساس نمی‌کنند.
مگر در مدت جنگ تحمیلی مشاهده نکردید که دنیای صهیونیزم و استکبار آمریکا با تحریم اقتصادی، دروازه‌ها را بر روی ایران مسدود کرد و حتی دارو و وسایل جراحی را برای مجروحان جنگی منع کرد با آنکه در تمام دنیا هلال احمر موظف است که برای مجروحان دارو ببرد و هیچ قوه عملیه نمی‌تواند مانع آن شود.
روزی در بیمارستان حضرت امام رضا(ع) راه می‌رفتم، ناگاه خانم پرستاری از داخل که مرا دیده بود، دهشت‌زده به‌سوی من دوید و گفت: آقا، چه‌کار کنیم؟ نخ بخیه نداریم و مجروحان قابل معالجه در برابر چشمان ما به‌واسطه کمبود نخ بخیه جان می‌سپارند!
صندوق جهانی پول و دکتر “نفیس صدیق” پاکستانی ــ آمریکایی آن وقت کجا بود که اجازه ورود نخ بخیه و آلات جراحی پزشکی را به ایرانیان بدهد؟! اینک قدم بر چشم ما گذارده و ایران ما را چندین بار منور فرموده و وسایل پیشگیری از بارداری را از آمپول‌های گرانقیمت و دستگاه‌های “آی.یو.دی.” و انواع قرص و کاندوم و… به اقصی نقاط روستاها می‌رساند و برای هر عمل بستن لوله زنان (توبکتومی) و بستن لوله مردان (وازکتومی) پاداش‌های فراوان می‌دهند و آنان را در امور زندگی در اولویت قرار می‌دهند.
و به پزشکانی که این جنایات را انجام می‌دهند، با بالا رفتن ضریب پاداش جزیل مرحمت می‌فرمایند؛ دوست بزرگوارم جناب دکتر اسماعیل‌زاده می‌گفت:
یکی از رفقای جراح من نقل می‌کرد، در شهری که به یکی از رفقای ایشان مأمویت یک‌ماهه داده بودند، برای هر یک عمل توبکتومی، 3500 تومان می‌پرداختند (در اوایل دهه 70 شمسی) و چون از مأموریت در آنجا خلاص شد مبلغی حدود 200 هزار تومان به جیب زده بود.
همچنین، فاضل ارجمند جناب آقای سیدابوالقاسم آقامیری فرمودند: در ماه محرم 1415 که برای تبلیغ به روستای “حاجی‌کلاته” از توابع علی‌آباد کتول رفته بودم، مسئول بهداشت آنجا آقای مصطفی علمشاهی گفتند “آمپول‌های ضد بارداری که هر دانه آن 15 تا 16 هزار تومان برای دولت خرج برمی‌دارد، به‌طور مجانی توزیع می‌شود! در این روستا که 400 خانوار جمعیت دارد، 70 نفر زن، عمل توبکتومی انجام دادند…”.
