دکتر هانی منصور نژاد معمار و مدرس دانشگاه گفت: احیاء یکی از کلیدیترین مفاهیم در معماری معاصر است.
به گزارش پارسی پیام : دکتر هانی منصور نژاد، معمار و مدرس دانشگاه در گفت وگو با خبرنگار خبریجات، احساس نیاز به حفظ اصالت را، برخواسته از سرشت آدمی دانست و گفت: نقطه شروع مرمت و احیای بناهای تاریخی، احساس نیاز به حفاظت از اصالتِ هنر، فرهنگ و تمدن در هر جامعهایاست. مهم تر از آن، احساس نیاز برای مرمت و احیای فکر و روح یک جامعهاست که اگه نباشد، نفسهای آن جامعه به شماره میافتد و دیگر چیزی به عنوان میراث برای آیندگان نخواهد ماند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: به نظر میرسد یکی از اولویتهای ما در طول زندگی، مرمت و احیای مداوم خودمان باشد، که احیای بافتهای تاریخی و خانههای ارزشمند گذشتگان، میتواند یکی از تمرینهای شیرین احیای خود باشد که بزرگترین حاصل آن رشد و تعالیست.
وی تصریح کرد: در حین احیای خانه بلند، ما هم احیا شدیم و قد کشیدیم. بخشهای مختلف تیم که هرکدام قسمتی از کار را به عهده داشتهاند. از استحکامبخشی تا مرمت، از باززندهسازی تا طراحی، و از هتلداری تا میهماننوازی بوتیک هتل خانه بلند.
این معمار ادامه داد: ما در خانه بلند از بدو ورود تا آخرین لحظه اقامت، جای مسافران زندگی کردیم تا نیازهای آنان را لمس کنیم و برای آن پاسخی بیابیم.
وی تصریح کرد: ما اصلا دوست نداریم در یک نقطه از سطح کیفی توقف کنیم، چرا که خاصیت زنده بودن حرکت است. اگر نگاه کنید در تمام معرفیهای خانه بلند شعار «مثل هیچ کجا» به چشم میخورد، چرا که نظیر این مجموعه وجود ندارد، مجموعهای که برای جز جز اتفاقات آن از ته دل فکر شد و خط کشیدهشد، و چون از ته دل بود، با همه وجود فهم میشود.
دکتر منصورنژاد در رابطه با سرمایه گذاری و کمک در حوزه مرمت و احیا افزود:
سرمایه گذاری در حوزه مرمت و احیای بناهای تاریخی، قدمی در راستای احیای خود و محافظت از میراث گذشتگان برای آیندگان است، که انتفاع مالی کمترین آورده آن خواهد بود.
وی افزود این آمادگی برای همراهی با همه دلسوزان تاریخ و تمدن ایران با گروهی متخصص و با دانش وجود دارد و دست هر کسی که علاقمند احیای بناهای ارزشمند تاریخیاست را به گرمی، محبت و عشق میفشاریم و با همه وجود در هرکجای ایران در کنارش خواهیم بود.
این مدرس دانشگاه در پایان ضمن تاکید بر لزوم آگاهی بخشی عمومی از ارزش بافتهای تاریخی که به اشتباه «بافت فرسوده» اطلاق میشود گفت: نامگذاری عنوان «بافت فرسوده» به بناهای واجد ارزش تاریخی حاصل «ذهن فرسوده» افرادیست که به دنبال تخریب و ایجاد دوقطبی بین مفهوم «توسعه» و «میراث» با اسم رمز «بافت فرسوده» هستند، حال آنکه به نظر میرسد حاصل توسعه، حیات و پویایی است نه تخریب و تحریف.